-
1 schylić się
-
2 schylić\ się
сов. наклониться, нагнуться, склониться+pochylić się, zgiąć się
-
3 schylić się
схилитися -
4 schylić
-
5 pochylić się
сов.1) наклони́ться, склони́ться2) накрени́тьсяSyn: -
6 pochylić\ się
сов. 1. наклониться, склониться;2. накрениться+1. schylić się, nachylić się 2. przechylić się
-
7 schylać
impf ⇒ schylić* * *(-am, -asz); -ić; vt schylać głowę — to bow one's head* * *ipf.schylić pf. bow; schylić głowę (np. na powitanie) bow one's head; (= uchylić się) duck one's head; schylić głowę l. kark przed kimś/czymś take one's hat off for sb/sth.ipf.schylić się pf. stoop, bend.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > schylać
-
8 schyl|ić
pf — schyl|ać impf Ⅰ vt to bow, to bend- schyliła głowę she bent a. bowed her head- schylić gałąź jabłoni, żeby zerwać jabłko to bow (down) a. bend down an apple branch to pick an apple- uprzejmie schylić głowę w ukłonie to bow one’s head politelyⅡ schylić się — schylać się 1. (zgiąć się w pasie) to bend (down), to lean (down/over), to stoop (down)- schylić się w ukłonie to bow- schylił się, żeby podnieść monetę he stooped to pick up a coin2. (zostać pochylonym) to bend down, to lean- gałęzie schylają się pod ciężarem owoców the branches are bending (down) under the weight of the fruitThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > schyl|ić
-
9 ducken
ducken ['dʊkən]vr1) ( sich bücken)sich [vor etw ( dat) ] \ducken schylić się [przed czymś]sich in eine Ecke \ducken zaszyć się w kąciesich vor jdm \ducken płaszczyć się przed kimś ( pej) -
10 nisko
-
11 bücken
-
12 krümmen
krümmen ['krʏmən]I. vt1) ( biegen) Rücken pochylać [ perf pochylić]; Schwanz podwijać [ perf podwinąć]; Finger, Hand zgiąć; Schultern garbić [ perf z-]II. vrsich \krümmen1) ( eine Biegung machen) schylać [ perf schylić] się, Landstraße: wić się; Straße: być krętym; Fluss: meandrować2) ( sich beugen)sich unter der Last \krümmen uginać [ perf ugiąć] się pod ciężaremsich \krümmen [vor Lachen] skręcać się [ze śmiechu] ( pot) -
13 beugen
beu gen ['bɔygən]I. vtII. vr1) ( sich neigen)sich nach links/nach vorn/zur Seite/über dem Kind \beugen pochylić w lewo/do przodu/na bok/nad dzieckiemsich aus dem Fenster \beugen wychylić się z okna2) ( sich unterwerfen)sich \beugen poddać się -
14 schylać
См. также в других словарях:
schylać się – schylić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o człowieku: zginać się ku ziemi górną połową ciała, pochylać się nisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Schylać się przy sadzeniu kartofli. Schylić się po upuszczony przedmiot. Schylił się, żeby nie uderzyć o gałąź. Lekarz zabronił mu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
schylić — dk VIa, schylićlę, schylićlisz, schyl, schylićlił, schylićlony schylać ndk I, schylićam, schylićasz, schylićają, schylićaj, schylićał, schylićany «opuścić w dół; zgiąć, pochylić, nagiąć ku ziemi» Schylać gałęzie jabłoni. Uprzejmie schylić głowę.… … Słownik języka polskiego
zginać się – zgiąć się we czworo — {{/stl 13}}{{stl 7}} schylić się, pochylić się bardzo nisko; przykurczyć, przygiąć się do ziemi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chcąc uniknąć ciosu, zgiął się we czworo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zginać się – zgiąć się we dwoje — {{/stl 13}}{{stl 7}} schylić się, pochylić się bardzo nisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}By pokonać niskie przejście, musiał zgiąć się we dwoje. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgiąć — dk Xc, zegnę, zegniesz, zegnij, zgiął, zgięła, zgięli, zgięty, zgiąwszy zginać ndk I, zgiąćam, zgiąćasz, zgiąćają, zgiąćaj, zgiąćał, zgiąćany 1. «schylić, pochylić, skłonić ku ziemi; przygiąć» Rozprostować zgięte plecy. Wiatr zginał gałęzie. ◊… … Słownik języka polskiego
wygiąć — dk Xc, wygiąćgnę, wygiąćgniesz, wygiąćgnij, wygiąćgiął, wygiąćgięła, wygiąćgięli, wygiąćgięty wyginać ndk I, wygiąćam, wygiąćasz, wygiąćają, wygiąćaj, wygiąćał, wygiąćany 1. «nadać czemuś półkolisty, kabłąkowaty kształt» Wyginać drut, blachę.… … Słownik języka polskiego
kolano — n III, Ms. kolanonie; lm D. kolanoan 1. «część nogi przednia dolna okolica uda i górna podudzia, leżąca przy stawie kolanowym; także sam ten staw» Woda do kolan, po kolana. Klęknąć na jedno kolano. Stłuc sobie kolano. Zapaść się w śnieg po kolana … Słownik języka polskiego
nisko — niżej przysłów. od niski (tylko w zn. 2 6) a) w zn. 2: Tereny nisko położone. Nisko zawieszona lampa. Nisko lecący samolot. Zachodzące słońce było już nisko. Mieszka o piętro niżej. Schylić się nisko … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
pochylić — dk VIa, pochylićlę, pochylićlisz, pochylićchyl, pochylićlił, pochylićlony pochylać ndk I, pochylićam, pochylićasz, pochylićają, pochylićaj, pochylićał, pochylićany «zgiąć coś ku dołowi, nadać czemuś pozycję ukośną; nachylić, schylić» Huragan… … Słownik języka polskiego
leżeć — 1. Coś leży komuś na sercu «coś kogoś obchodzi, ktoś bardzo coś przeżywa, bardzo o coś się martwi»: Chcemy tą imprezą zintegrować wszystkich tych ludzi, którym leży na sercu ochrona środowiska. GWr 18/04/2000. 2. Coś leży na ulicy, przestarz. na… … Słownik frazeologiczny
